Kees de Jong

Over mij

Als je ouder bent, ik ben nu 68 jaar, ga je terugkijken naar je leven. Ik vraag me af welke dingen invloed hebben gehad. Wie ik ben en hoe ik in het leven sta. Kijkend naar mijn jeugd ben ik beschermend opgevoed in een traditioneel religieus gezin. Over persoonlijke problemen en gevoelens werd thuis niet gesproken. Mijn twee zussen en ik zagen wat er gebeurde met mijn moeder. Haar met tijden depressief gedrag en haar drankmisbruik werden stilgezwegen. Mijn vader keek dan telkens weg. Het vertrouwen, de geborgenheid, die je mag en moet verwachten van je ouders was er niet meer. Mijn ouders handelden vanuit hun eigen perceptie en verplaatsten zich niet in de kinderen, en vroegen zich niet af tot welke gevoelens dit bij hen leidden. Daarbij drukte mijn moeder een negatieve stempel.
Uiteindelijk vlucht ik het huis uit. Later, na het overlijden van mijn moeder, kan ik met afstand naar haar terugkijken. Objectief en los van emoties. Welke omstandigheden hebben háár beïnvloed? Hoe kan haar gedrag en denken worden verklaard? Hoe heeft het zover kunnen komen. Het fascineerde mij dat te onderzoeken. Want zij had een bijzonder leven. Mijn onderzoek heeft geleid tot het verhaal dat ik heb geschreven. De puzzelstukjes vielen op hun plaats. Al schrijvend projecteerde ik haar leven ook op dat van mij. Natuurlijk zijn er gelijkenissen. Gelukkig ben ik mij bewust van het antivoorbeeld, dat wat mijn moeder helaas niet is gelukt. Mijn bewustzijn en optimisme spelen daarbij een grote rol. Ik leid een gelukkig en tevreden leven. Dankbaar voor de mooie mensen en dingen om mij heen.